Kielcza - wiadomoci ogólne.

Wie Kielcza należy do grupy najstarszych w okolicy miejscowoci. ródła notują jej istnienie już ok. 1300 roku. Wykopaliska doprowadziły też do odkrycia trzynastowiecznego gródka rycerskiego. Wiadomo też, że osadnictwo ludzkie sięga tu epoki brązu. Miejscowoć rozłożona jest na lewym brzegu Małej Panwi ok. 5 km na południowy - wschód od Zawadzkiego. Dzisiaj liczy sobie 2128 mieszkańców. Na uwagę zasługują: młyn wodny przy ul. Dobrego Pasterza, barokowy kociół w. Bartłomieja z XVIII w., drewniana chata z II ćwierci XIX w. Parafia kielczańska istnieje na pewno od XVII w., lecz istnieją źródła na których podstawie jej początki cofnąć można do 1309 r. Na terenie wioski jest też szkoła podstawowa, dworzec kolejowy i gorzelnia.

Stara chata w Kielczy. Najstarszy budynek na terenie gminy Zawadzkie zapisany w rejestrze zabytków. Jej budowa związana jest z działalnocią księdza Franciszka Heisiga. Przebywał on w Kielczy od 1786 do 1840 roku. W latach 1818 - 1825 tymczasowo służył w parafii Świbie. Za zarobione tam pieniądze wybudował niedaleko kocioła w Kielczy domek. Służył on jako szpital dla ubogich. Obecnie chata jest własnocią Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu - Bierkowicach.

    

Przedwojenny zajazd Dietriecha       Ulica Wiejska, dzi Dobrego Pasterza

Ks. Józef Wajda

Józef Wajda urodził się 19 marca 1849 roku w Nieboczowach w powiecie wodzisławskim, w rodzinie redniorolnego chłopa. Do gimnazjum uczęszczał w Raciborzu, we Wrocławiu i w Poznaniu, skąd został powołany do armii pruskiej, a po przeszkoleniu skierowany na wojnę niemiecko - francuską. Maturę zdał po powrocie z wojny w 1871 roku, po czym poszedł na studia teologii katolickiej we Wrocławiu. Tu wstąpił do Towarzystwa Literacko Słowiańskiego, którego działalnoć, pod kierunkiem wybitnych przyjaciół Słowian, profesorów Uniwersytetu Wrocławskiego, tak korzystny wpływ wywarła na wielu późniejszych działaczy i pisarzy polskich Śląska. Tam zetknął się też z polskimi studentami innych prowincji pruskich, szczególnie z Poznańskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał w Pradze w 1876 roku, po czym przez 7 lat przebywał w Poznańskiem, w Czerwonej Wsi, u hr. Chłapowskich, jako wikary. Stamtąd wyjeżdżał w podróże do kilku krajów Europy, a przede wszystkim, przebywając w czysto polskich rodzinach, umocnił swe przekonania patriotyczne. W 1883 roku wrócił na Śląsk i objął stanowisko wikarego w Wodzisławiu. Stamtąd w 1885 roku przeniósł się do Żędowic, by zaopiekować się ludnocią polską. W Żędowicach ks. Wajda w krótkim czasie przebudował prostą szopę na kociół, w którym odprawiał nabożeństwa dla ludnoci Żędowic, Kielczy i Zawadzkiego.

W 1889 roku ks. Wajda został proboszczem w Kielczy, gdzie od razu przystąpił do szerokiej działalnoci wród swych parafian. Wtedy też ks. Wajda stał się centralną postacią polskiego ruchu narodowego w powiecie strzeleckim.

Ważny dla ruchu polskiego w powiecie strzeleckim był rok 1908. W tym roku, w wyniku powtórnych wyborów, kielczański proboszcz został wybrany na posła polskiego do parlamentu pruskiego. Ks. Wajda zmarł w 1923.