Spacerem przez Żędowice

Do Żędowic wjeżdżamy od strony Zawadzkiego ulicą Opolską. Zaraz za Kolonią Bemowskie, należącą jeszcze do miasta, zaczyna się Kolonia Żędowicka. Kilometr dalej za łagodnym łukiem jesteśmy już w innej części Żędowic zwaną Mieściszowym.Następnie wjeżdżamy na "rynek" żędowicki. W istocie nie jest to właściwy rynek. Prawdziwy rynek to rejon wzdłuż ulicy Strzeleckiej, tam gdzie stoi Dzwonek, remiza strażacka i szkoła. Miejsce dziś zwane rynkiem, to jedynie skrzyżowanie ulic Opolskiej, Strzeleckiej i Stawowej. Gdybyśmy wjechali w ulicę Strzelecką po 500 m. znaleźlibyśmy się na obszernym placu restauracji państwa Bronderów - można tu zjeść obiad, zamówić przyjęcie albo po prostu usiąść przy herbacie.Kierując się w górę ulicy, dojechalibyśmy do zabudowań szkoły i do Dzwonka. Szkoła żędowicka zasłynęła w roku 1904. Ukazał się wtedy w jednym z okien obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W efekcie rozwinął się w Żędowicach kult Maryjny, do dziś bardzo żywy.

Wjeżdżamy w ulicę Stawową i na skrzyżowaniu z ulicą Wojska Polskiego widzimy dawny budynek administracji żędowickiej huty (II poł. XIX w.). Cały ten rejon (ul. Wojska Polskiego, Stawowa), to teren właśnie huty zwany dziś jeszcze Klepką. Jadąc dalej ul. Stawową wjeżdżamy na most pomiędzy stawem a kanałem hutniczym. Zatrzymujemy się. Na lewo widzimy tamę i fundament koła wodnego, które napędzało niegdyś hutę żędowską. Cały obszar zasypany jest starym żużlem pochodzącym z pieców hutniczych. Z Klepki możemy wjechać dalej ul. Stawową i zobaczyć czynny do dziś młyn wodnyThiell. Młyn ten wspominany jest w dokumentach, jako Młyn Ziętek już w XVIII w. Potem ciągną się już same lasy. My wjeżdżamy w ul. Młyńską. Jedziemy do Młyna Bombelki, gdzie obecnie znajduje się firma przewozowa Orland. Stamtąd wracamy na ul. Opolską przy tartaku (powstał już przed 1840 r.). Stąd główną ulicą ruszamy w kierunku Kielczy

Dzwonek w Żędowicach Prawdopodobnie kapliczka ukazana na zdjęciu, została wybudowana ok. roku 1880. Stoi ona w miejscu swojego drewnianego poprzednika, wokół którego od 1831 r. skupiało się życie religijne wioski. Tu gromadzili się mieszkańcy przed wymarszem na niedzielną mszę św. Dalej gromadnie ruszano Beblikową Drogą (przedłużenie ul. Chrobrego) do kościoła w Jemielnicy. Przy tej kapliczce odprawiano nabożeństwa majowe i różańcowe, tu także dzwoniono na Anioł Pański.